Orda bir köy var uzakta - Şirince

Aranızda giden var mıdır bilmem ama, gitmeyenlere, görmeyenlere tavsiye edeceğim, benim çok sevdiğim, küçük, sıcak, şirin bir köy ŞİRİNCE. Bir de benim gibi şarap sevenlerdenseniz, Şirince' ye mutlaka gitmelisiniz... Güzel doğası ve dünyaca meşhur evleri de görülmeye değer bence. Ben bu küçük köyü seviyorum. Özellikle baharda gidilesi, görülesi bir yer bence. İşte size bu güzel köy hakkında biraz bilgi.. Tercih sizin...

Şirince Selçuk'un tepelerinde, bağlar ve şeftali bahçeleriye örtülü güzel bir çanağın yamacına kurulu eski bir Rum köyü. Tarihi dokusunu büyük ölçüde koruyor.

Halkı Rumeli göçmeni: güleryüzlü ve konuksever. Ev işi şarap yapıyorlar; dantel, zeytinyağı, keçi peyniri satıyorlar. Son yıllardaki turizm artışına karşın "köy" atmosferi henüz kaybolmadı. Geceleri son derece sakin.

Efes antik kenti köye 10 km, Kuşadası 28 km uzaklıkta. Ege'nin en güzel plajlarını içeren Samsun Dağı Milli Parkı otomobille 40 dakika. (Pamucak ve Kuşadası plajları daha yakın.)

Ancak Şirince'nin kendisi o kadar güzel ki, günlerce hiçbir yere gitmeden köyün tadını çıkarmak mümkün. Köy çevresinde, beton ve dozer yüzü görmemiş güzel yürüyüş rotaları var.

Ev şarabı yapımı Şirince'nin eski bir geleneği. Köydeki 15 kadar lokanta, gözleme bahçesi ve şaraphanede köy şaraplarını tadabilirsiniz.

Şirince geleneksel Ege köy mimarisinin güzel örnekleriyle dolu bir köy. Köydeki evlerin çoğu 100 ila 150 yıllık Rum evleri.

Köy 1986'da kentsel sit ilan edilerek koruma altına alındı. Ancak yanlış bürokratik anlayış nedeniyle, eski evlerin teker teker yıkılıp gitmesine karşı bir önlem alınamadı. Kaçak inşaatların önüne geçilemedi.

Köyde bulunan iki harap kiliseden Aziz Yoannes Kilisesi, kapısındaki yazıta göre, daha eski bir kilisenin yerine 1805'te yapıldı. Yakın dönemde ABD'li bir vakfın yardımlarıyla onarıldı. Köy girişindeki Aziz Dimitrios Kilisesi bir dönem cami olarak kullanıldı. Son yıllarda hızla harabeleşti.

TARİHÇE

Yüz yıl önce Şirince 4 ila 5000 nüfuslu önemli bir Rum yerleşimi idi. Şirince doğumlu Yunanlı yazar Dido Sotiriou'nun Benden Selam Söyle Anado- lu'ya adlı romanı, Şirince'de mübadele öncesi dönemin yaşantısından ilginç bir kesit sunar.

Köyün Kırkınca olan eski adı Rum söyleyişiyle Kirkince şeklini aldı. Türkler tarafından Çirkince olarak telaffuz edilen isim, 1930'larda İzmir valisi Kazım Dirik Paşa emriyle Şirince'ye çevrildi.

1923-24 nüfus mübadelesinde boşaltılan köye, Makedonya'nın Kavala bölgesinden gelen muhacirler yerleştirildi. Cumhuriyet döneminde iç göç nedeniyle nüfus azaldı. 1950'lere dek 2000 - 3000 nüfuslu bir belediye olan Şirince'de bugün yaklaşık 700 kişi yaşamaktadır. Gidenlerin çoğu Selçuk'a yerleşirken köydeki evlerinin işe yarar kısımlarını söküp götürdükleri için Şirince'nin mimari birikiminin bir kısmı kaybolmuştur. Köyün üst tarafındaki çıplak tepeler 1960 tarihli fotoğraflarda mamur, güzel mahalleler olarak görülmektedir.

Köyün başlıca gelir kaynakları şeftali, üzüm ve zeytindir. Ayrıca elma, ceviz, incir ve az miktarda tütün yetiştirilir.